چاقی

در حدّ اقتضای این مقاله، به سراغ معرفی مختصر روغن های مفید می رویم و معرّفی مفصّل آنها را به روزهای آینده و بخش داروخانه پایگاه واگذار می کنیم.:

 

الف- روغن زیتون تصفیه نشده: این روغن که در قرآن کریم از شدّت لطافت و اعتدال در مورد آن آمده است که:« نزدیک است که آتش بگیرد بدون آن که آتشی به آن رسیده باشد.»، بدون هیچ تردید بهترین روغنی است که می توان مصرف کرد. روغن زیتون:

* چربی های مضر خون(کلسترول و تری گلیسرید) را کاهش می دهد.

* چربی مفید خون(HDL) را افزایش می دهد.

* یبوست مزاج را برطرف می کند.

* رسوبات عروقی و از جمله عروق قلبی را پاک می کند.

و فواید دیگری که در جای خود به آن خواهیم پرداخت؛ اما باید توجه داشت که:

1- این روغن، بسیار لطیف است و برای سرخ کردن غذا باید آن را با حوصله و با کمترین شعله، به کار برد.

2- متاسفانه بیشتر روغن زیتون های موجود در بازار، روغن خالص نیستند و در آنها تقلب و ناخالصی فراوان است. پیدا کردن روغن زیتون با کیفیت بالا کمی سخت است و البته کمی هم گران.

ب- روغن حیوانی: که به نام روغن پاک یا روغن زرد هم بین مردم معروف است نیز از بهترین روغن ها برای مصرف است؛ اما باید به چند نکته در مورد آن توجه کرد:

* طبق روایات ما، روغن مناسب، روغنی است که از شیر گاو گرفته شود و نه روغن گوسفندی.

* افراد بالای 50 سال، نباید شبها روغن حیوانی مصرف کنند.

* در تحقیقات علمی جدید ثابت شده است که روغن حیوانی تامین کننده رشد بدون چربی کودکان و یک خون ساز فوق العاده است.

* به علّت طبع گرم این روغن، بهتر است در فصول گرم و به ویژه در گرم مزاجان، مصرف آن کاهش یابد.

ج- روغن دنبه: عامه از روغن دنبه وحشت دارند و خوردن آن را مساوی با انسداد عروق و سکته و … می دانند؛ در حالیکه این روغن، بسیار آسان تر از روغن نباتی جامد و مایع، هضم و جذب بدن می شود و مداومت در مصرف آن باعث کنترل چربی خون می شود. روغن دنبه یک روغن ایده آل برای سرخ کردن غذاهاست. البتّه به علّت طبع گرم این روغن، مانند روغن حیوانی، بهتر است در فصول گرم و به ویژه در گرم مزاجان، مصرف آن کاهش یابد. با رعایت تمهیداتی که در جای خود خواهد آمد می توان بوی نامطبوع این روغن را به حداقل رسانید؛ اگر چه با مدتی مصرف، عملاً این بوی نامطبوع برای مصرف کننده عادی خواهد شد.

د- روغن کنجد: اگر روغن کنجد به شیوه صحیح گرفته شود؛ برای انواع مصارف مناسب است. اگر چه متاسفانه روغن کنجدهای موجود در بازار تا به حال نتوانسته اند اثرات درمانی خوبی از خود نشان دهند.

تذکر: به جز روغی زیتون خالص که یک استثناء محسوب می شود؛ هیچ روغنی حتی بهترین روغن ها هم نباید زیاد مصرف شوند.

8- حجامت: اگر مانعی برای انجام حجامت نبود، حتماً آن را پایه اصلی درمان بیمار قرار دهید. بسیاری از بیماران تنها با انجام 3-2 دوره حجامت، درمان خواهند شد. حجامت عام(بین دو کتف) برای اکثر این بیماران کفایت می کند اگرچه بعضی اعتقاد بیشتری به انجام حجامت کبد دارند.

9- گوشت: توصیه پزشکان امروزی برای مبتلایان به افزایش چربی خون آن است که از گوشت سفید استفاده کنند. در صورت دسترسی به گوشت سفید سالم و تازه(که در این دوره و زمانه تقریباً نشدنی است) این توصیه می تواند حداقل در کوتاه مدت مدّ نظر قرار گیرد؛ اما با توجه به وضعیت بازار گوشت سفید، ما این کار را توصیه نمی کنیم مگر در افرادی که واضحاً با مصرف گوشت قرمز – مشخصاً گوشت گوسفند – احساس افزایش حرارت بدن می کنند که شاید بهتر باشد مدتی نسبت به ترک مصرف آن اقدام نمایند. اما در مجموع و در صورت اقدامات درمانی مناسب، نیازی به ترک مصرف گوشت قرمز نیست؛ اگر چه میزان منطقی مصرف آن، یعنی هفته ای 3-2 وعده را باید رعایت نمود.

10- به تجربه بر من ثابت شده است که نیازی نیست ضرورتاً داروهایی تجویز کنیم که به پایین آوردن چربی خون معروف شده اند؛ بلکه همین قدر که رفع یبوست و استرس کرده عدم تعادل مزاج بیمار را درمان کنیم مشکل حل خواهد شد. چنین کاری برای پزشکان با تجربه کار سختی نخواهد بود؛ اما برای آنکه سایرین نیز بتوانند از این درمانها بهره ای ببرند چند نسخه ساده را ذکر می کنیم:

* سیر: شاید معروفترین و بهترین داروی پایین آورنده چربی خون باشد. بهتر است کسانی که مشکلی به خصوص به لحاظ گوارشی برای مصرف سیر ندارند، تا زمان کنترل کامل چربی، خون شبی یک حبّه از آن را به صورت خام میل کنند. مصرف سیر به صورت پخته و یا سیر ترشی اثر درمانی آن را به شدت کاهش می دهد.

*شوید: از بهترین داروهای کاهش دهنده چربی خون است. راحت ترین روش مصرفش، آن است که شوید خشک را کف ساب کرده یک قاشق مرباخوری از آن را هر شب با کمی ماست میل کنید. نکته مهم در مورد شوید آن است که مصرف طولانی آن باعث کاهش بینایی می شود؛ بنابراین مصرف آن تنها در دوره های کوتاه مدت مجاز است. در صورت تمایل به مصرف طولانی تر بهتر است در فواصل مصرف شوید، دوره های استراحت در نظر گرفته شود. در موارد اورژانسی که چربی خون به شدت افزایش یافته است می توان آب شوید تازه را گرفت و این عصاره غلیظ را با کمی ماست میل کرد.

*ترشی ها: برای افراد گرم مزاج – و برخی افراد سرد مزاج – مداومت در مصرف ترشی های مناسب به علت خاصیت صفرابری آنها می تواند باعث کاهش چربی خون شود. از جمله:

- آبغوره، آب لیمو و سرکه: که در این بین، سرکه خاصیت صفرابری قوی تری دارد. ساده ترین راه آن است که بعد از هر وعده غذا 2-1 قاشق سرکه را با کمی آب مخلوط و میل کنید.

- زرشک: به صورت مصرف دم کرده یا مصرف عصاره طبیعی آن برای کاهش چربی خون بسیار مفید است؛ اما مصرف کننده باید طبعی گرم و معده ای قوی داشته باشد.

* کاسنی – شاهتره: پرمصرف ترین داروی من برای بیماران، ترکیب مساوی عرق کاسنی و شاهتره است. این ترکیب:

- تقریباً در مورد تمام اخلاط فاسد، اثری مفید دارد.

- طبع ملایمی دارد که تقریباً با همه مزاجها سازگار است.

- علاوه بر کاهش چربی خون، در کنترل قند خون، فشار خون، غلظت خون، درمان آکنه و … ترکیبی فوق العاده است.

روش مصرف این است که عرق کاسنی و شاهتره را به نسبت مساوی مخلوط کرده روزی دو تا سه استکان میل کنید. در بیماران گرم مزاج، افزودن عرق گل همیشه بهار ، نتیجه درمانی را فوق العاده بهبود می بخشد.

نکته: اگر به ترکیب عرق کاسنی و شاهتره، کمی خاکشی هم اضافه کنیم اثر درمانی این نسخه افزایش خواهد یافت.

* سایر داروها:

داروهای کاهنده چربی خون بسیارند که از جمله می توان به: تخم گشنیز، تخم و ریشه کاسنی، تخم و گیاه خرفه، عرق خارشتر، عرق بید، عناب، قره قات، بنفشه، انار، اسپرزه، کدو، خیار، ترشک، تمبر هندی، کاهو و تخم کاهو، قدومه، سپستان، سماق و … اشاره کرد.

نکته پایانی

بیماران بسیاری هستند که مشکل افزایش چربی خون خود را با تجربه های کاملاً شخصی درمان نموده اند و این تاکیدی دوباره است بر این که این مشکل، بیشتر از آنکه بیماری مستقلی باشد، نشانه ای است از یک اختلال مزاج که ممکن است به دلایل گوناگونی ایجاد شود و به همین جهت، درمانهای متفاوتی نیز برای آن قابل ذکر است. به نظر بنده بیمارانی که دچار این مشکل هستند؛ با کمی دقت در رژیم غذایی خود به راحتی می توانند متوجه شوند که چه چیزی را باید بخورند و چه چیزی را نخورند و به همین سادگی بر این مشکل غلبه کنند.

درمان داغ شدن کف پا

یکی از شکایتهای عمده و آزاردهنده این بیماران، داغ شدن شبانه کف پاست. داغ شدن کف پا علل مختلفی دارد که درمانهای متفاوتی را طلب می کند و در جای خود(در بخش غدد) به آن خواهیم پرداخت. اما در این بیماران، اگر درمان بیماری اصلی به طور صحیح انجام شود؛ این مشکل به سرعت مرتفع می شود و نیازی به درمان جداگانه ندارد؛ اما برای خالی نبودن عریضه دو نکته را تذکر می دهیم:

1- پاشویه با آب خنک در کاهش صفرای کلی بدن و کاهش حرارت پا بسیار موثر است. این کار را روزی 3-2 بار انجام دهید.

2- «بهدانه، اسپرزه، حنا، نشاسته و شاهتره»، همه یا تعدادی از این داروها را با هم آسیاب کنید و هر شب مقداری از آن را با آب گرم، خمیر کرده روی کف پا ضماد کنید و روی آن یک پلاستیک فریزر بکشید. صبح پا را خیس کرده آرام، مواد را از کف پا بتراشید. این کار پر دردسر را تا ایجاد تعادل حرارتی در کف پا ادامه دهید.